امروز چهارشنبه ۸ آذر ۱۴۰۲، شانزدهمین نشست صمیمانه تولیت و پرسنل آستان مقدس حضرت احمدبن موسی الکاظم علیهماالسلام در شبستان امام خمینی(رحمه الله علیه) برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل آستان مقدس، حجت الاسلام والمسلمین دکتر ابراهیم کلانتری در این نشست، ضمن عرض تسلیت به مناسبت ایام سوگواری شهادت حضرت صدیقه کبری، فاطمه زهرا سلام الله علیها گفت: در قرآن کریم دستوری آمده که خوب است دائماً به آن دقت کرده و تکرار کنیم؛ در آیه ۶ سوره مبارکه تحریم خدای متعال می فرماید: « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ...» « ای کسانی که ایمان آورده‌اید خود و خانواده خویش را از آتشی که هیزم آن انسان ها و سنگهاست نگه دارید...». خطاب آیه با اهل ایمان است که با واژه « قُوا » که فعل امر می باشد از مؤمنان می خواهد که خود و خانواده تان را از آتش حفظ کنید. محور اصلی کار فرهنگی در اسلام، همین آیه است. گام اولِ کار فرهنگی و همچنین رستگاری و بندگی خدا، عمل به این آیه است. همه چیز از خودمان شروع می شود. گاهی می بینیم همه اعضای یک خانواده سالم هستند، همه اینها از « قُوا أَنْفُسَكُمْ» شروع می شود. یعنی  والدین، اول خود را اصلاح کرده اند، که اگر چنین شد، « أهْلِيكُمْ» خانواده نیز درست خواهد شد. در مقابل، یک خانواده را می بینیم که همیشه گرفتار نابسامانی، مشکلات، بداخلاقی، گناه و تاریکی است. به نظر می رسد ریشه این مشکل به «أَنْفُسَكُمْ» برمی گردد.

این استاد حوزه و دانشگاه گفت: قرآن به برترین مخلوق زمین، اتمّ و اکمل انسان های زمین و اشرف انبیای الهی، نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید: « وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ» (سوره حجر، آیه ۹۹) «و پروردگارت را عبادت کن تا یقین [مرگ‌] تو فرا رسد» یقین واقعی با مرگ حاصل می شود. ممکن است در این دنیا به مسأله ای یقین پیدا کنیم اما زمانیکه مرگ فرا می رسد و چشم برزخی باز شده و انسان در مرز دنیا و برزخ قرار می گیرد، هم دنیا و هم برزخ را می تواند ببیند و این همان مرحله یقین و معاینه است. یعنی لحظه ای که انسان دیده بصیرت یافته و بِالعیان و آشکار همه چیز را می بیند. وقتی که خداوند به اشرف پیامبران الهی و اعظم انسان های روی زمین، می فرماید در عبادتت تا زمان مرگ جدی باش، می تواند تصدیق «قُوا أَنْفُسَكُمْ» باشد که حتی اگر پیامبر خدا باشیم، نباید یک لحظه از خود غافل شویم.

وی ادامه داد: «از قول ام سلمه همسر پیامبر(ص) آمده است که ایشان در محراب عبادت، با خدا راز و نیاز کرده و می گفت: «الهی لا تکلنی الی نفسی طرفة عین ابداً» یعنی پروردگارا، مرا یک چشم بر هم زدنی به خود وامگذار.» ام سلمه به گریه افتاد. پیامبر(ص) متوجه او شد و سؤال کرد: که چرا گریه می کنی؟ ام سلمه گفت: «چرا گریه نکنم؟ تو با مقام بلندت و با آن که خداوند وعده داده که از گذشته و آینده ی تو چشم پوشی کرده، باز این چنین با خدا راز و نیاز می کنی. ما بر ترس و گریه سزاوارتریم. پیامبر(ص) فرمود: "چگونه در امان باشم وقتی که خداوند، یک لحظه یونس را به حال خود واگذاشت و بر سرش آمد، آنچه آمد؟"  حضرت یونس با یک لحظه غفلت که گناه هم محسوب نمی شد، بلکه تنها در شأن پیامبری نبود، چهل سال گرفتار شد. در سوره انبیاء، آیه ۸۷ می خوانیم: « وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ» «و ذاالنون [ یونس‌] را (به یاد آور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت؛ و چنین می‌پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت؛ (امّا موقعی که در کام نهنگ فرو رفت،) در آن ظلمت ها صدا زد: (خداوندا!) جز تو معبودی نیست، منزّهی تو، من از ستمکاران بودم».

تولیت حرم مطهر با بیان اینکه مقام و جایگاه و احترام دیگران گذرا بوده و دردی را دوا نمی کند، گفت: فرجام ما جایگاهی است که هیچ نسبتی در آن اهمیتی ندارد؛ « فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ» (سوره مؤمنون، آیه۱۰۱) «هنگامی که در «صور» دمیده شود، هیچ یک از پیوندهای خویشاوندی میان آنها در آن روز نخواهد بود».  یکی از ویژگی های قیامت همین است که هیچ نسبتی وجود ندارد و هرکس، تنهاست و باید پاسخگو باشد. از اکنون به هوش باشیم. گمان نبریم که چون فلان مسؤولیت یا جایگاه را داریم، نیازی به استغفار و دعا و نیایش و یا تضرع در پیشگاه الهی نداریم. هرکس باید از همین امروز به فکر باشد که تنها باید پاسخگوی اعمال خود باشم و خود را برای آن آماده کنم. در قیامت حتی نزدیکترین افراد که جانشان را فدای هم می کردند، آنقدر گرفتار و مشغولند که گویا نسبتی با هم ندارند.

وی ضمن تاکید بر اهمیت پرده پوشی از گناه فرد مومن، گفت: اگر در هرمکانی که هستیم قرار است راه را بیابیم، بایستی در گام اول خود را دریابیم و مراقبه خود را فراموش نکنیم، بدین معنی که به منظور ارتقاء ابعاد اخلاقی، معرفتی و معنوی خود تلاش کنیم. سعی کنیم رابطه قلبی با پروردگار بزرگ را وسیع تر و جدی تر کنیم، هوای نفس، زبان و نشست و برخاست خود را مدیریت کنیم. در فضایی که انسان ها مقید به عمل به توصیه های قرآن کریم باشند، عمل بدی اتفاق نخواهد افتاد، اگر هم اتفاق بدی روی داد، در مورد آن سخن نمی گویند. صحبت کردن از گناه، خود، گناه است، اگر هم که اشاعه پیدا کند گناه کبیره است. باید عکس آن عمل کرد؛ یعنی اگر گناه و خطایی صورت گرفت، وظیفه مؤمن، پرده پوشی است. اسلام پرده پوشی را از مؤمن می خواهد. گاهی گنهکاری که خطایی را مرتکب شده است با توبه آمرزیده می شود، اما فردی که آن را اشاعه داده و در مورد آن سخن رانده، مورد عقوبت قرار می گیرد.

حجت الاسلام والمسلمین دکتر کلانتری گفت: اگر در یک جامعه، هر فردی خود و خانواده اش مقید به اطاعت از فرامین الهی باشند، آن جامعه، یک جامعه الهی است؛ چون همه فعالیت فرهنگی و ایمانی انجام می دهند. اگر می بینیم در یک جامعه برخی از افراد به انحراف رفته و تخریب می کنند، گرفتار آفت شده و مشکل ایجاد می کنند، به این دلیل است که بعضی از والدین دچار غفلت شده و کار را رها کرده اند. گاهی در یک جامعه، یک فرد رها شده می تواند آن جامعه را به فساد و نابودی بکشاند. وصایایی که همه پیامبران الهی و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام به آن سفارش کرده اند؛ «أُوصِیکُم بِتَقْوَى اللَّهِ» است. واژه « قُوا » و تقوی هر دو از ریشه «وقی» می باشد که در لغت به معنای پرهیز، حفاظت و مراقبت شدید و فوق العاده(لسان العرب، ج ۱۵، ص ۳۷۸) است. تقوا از شخص خودمان، سپس خانواده و اطرافیان شروع شده و سپس گسترش می یابد. خداوند در آیه ۲۱۴ سوره مبارکه شعراء خطاب به پیامبر(ص) می فرماید: « وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ» «و خویشاوندان نزدیکت را انذار کن» یعنی کار فرهنگی را باید از نزدیکان شروع کرد. پیامبر(ص) نیز چنین کرد. اگر حلقه اول درست نشود، حلقه های بعدی را نمی توان ساخت. اگر پیامبر(ص) از «عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ» شروع نمی کرد، نمی توانست دنیا را فتح کند.

تولیت حرم مطهر با بیان اینکه پیامبر(ص) همچنان در حال فتح کردن دنیاست، گفت: در حادثه طوفان الأقصی و جنایات سبوعانه رژیم صهیونیستی و حامیان غربی آن ها علیه مسلمانان مظلوم غزه، چهره واقعی مدعیان دروغین حقوق بشر، برای همگان آشکار شد و افراد بسیاری در جهان، به اسلام و جبهه حق گرویدند. این، همان فتح پیامبر(ص) در عصر ماست که از «وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ» شروع شده و همچنان در حال ادامه یافتن است. در جریان « وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ» تعداد کمی حضور یافتند و جذب شدند، مابقی افراد تمسخر کرده و حضور نیافتند. اسلام از همین جا شروع شد و در حال استمرار است.

وی در پایان ضمن تشکر از همه ی خادمان بارگاه منور حضرت احمدبن موسی و برادر بزرگوارشان حضرت سیدمیر محمد علیهماالسلام، گفت: خداوند عنایت ویژه ای به این حرم مطهر دارد، ما باید به این آستان مقدس و لطف اهل بیت علیهم السلام و نگاه ویژه خداوند توجه داشته باشیم و در عمل به وصایای قرآن از این مضجع شریف و فضای ملکوتی استمداد بطلبیم و از این فرصت، بهره کافی و وافی ببریم. هر کس در هر گوشه ای از این حرم مطهر که مشغول خدمت است، بداند قطعاً این خدمت در پیشگاه الهی ارزشمند است. نباید هیچ کاری را در این فضا کوچک دید. همه کارها در راستای خدمت به اهل بیت(ع) و از توفیقات الهی است. قدر این توفیقات را بدانیم و همواره نیز در جهت تکریم زائران و مجاوران آستان مقدس و ارائه خدمت هرچه بهتر و بیشتر به این عزیزان کوشا باشیم.

شایان ذکر است در ابتدای این جلسه، دکتر طلایی معاون فرهنگی، اجتماعی و تبلیغات حرم مطهر، گزارشی از فعالیت های این معاونت، ارئه کرد.